Fijne blog, en grappige woordspelingen, maar vanuit de beleveniswereld gezien, zou voordenken toch iets héél anders moeten zijn… Ik verklaar me nader:
Citaat : “… ik vraag onze droomgasten ..//.. wat ze hier zo bijzonder vinden, wat we heel goed doen en wat we beter morgen direct moeten veranderen. Met al die antwoorden van die droomgasten ga ik aan de slag. … ”
Dat is, zonder het woordspelletje erbij, een perfect voorbeeld van, … nadenken. Het is namelijk niet zo dat nadenken niet met toekomstplanning te maken zou hebben, dat is het namelijk vrijwel altijd WEL ! Weg woordspelletje. Nadenken is voortbouwen op de feedback uit het verleden. En daarvan wordt hier een accuraat voorbeeld gegeven. (..Met al die antwoorden van..)
Echt voordenken, is het proces van conceptuele ontwikkeling dat NIET uitgaat van feedback uit het verleden. Het is de gedurfde gooi naar klein of groot succes, vanuit een positie van: dit bestaat niet, en niemand vroeg ernaar, maar IK zie een markt hierin, ik kan me die levendig voor-stellen … !!
Daar wil ik voor-denken positioneren. Het is de werkwijze geweest waarin Efteling Sprookjesbos ontstond, waarin Disneyland werd gebouwd,, waarin de producten van Apple worden ontwikkeld, of Google, of het “wascafé” ( http://goednieuwskrant.blogspot.be/2012/10/het-gentse-wascafe.html ) om nu eens heel klein te starten. En om een frapant voorbeeld uit de geschiedenis te geven, dan even naar Japan, eeuwen terug, waar de KOI sier-kweek werd uitgevonden, als een door niemand gevraagde optie om een vis gekweekt om op te eten (karper) te gaan uitselecteren op kleur, totdat men een vis heeft om naar te kijken. Wie de geschiedenis ervan leest, is met verstomming geslagen. De voorloper van Apple .. 
…. Citaat uit de link van het was-café : “…Dat niemand eerder op dat idee gekomen is…het is me een raadsel. ..” DAT is de kern van het echte voor-denken. NIEMAND kwam eerder op het idee ! Klanten bevragen zal nooit tot in der eeuwigheid zoiets opleveren. Dat brengt slechts “goed bijschaven” aan, vanuit het klassieke proces van nadenken. In de belevenis-industrie, proberen we wel voor-denkers te zijn, maar eigenlijk slagen er toch maar weinigen in, en advies moet je daar niet voor vragen, want klassieke PPPP marketing roept bij “Product” onveranderlijk : marktonderzoek ! Dit is dan wel ‘veilig’, maar levert nooit een nieuw product op. FOOD-for-THOUGHT !
Vriendelijke groet !